مثل هر متفكر بزرگ ديگرى، به هايدگر نيز از جنبه هاى گوناگونى مى توان نظر كرد.انديشه متفكران بزرگ همچون اقيانوس عظيمى است كه از زواياى گوناگونى مى توان به آنها نزديك و در آنها غوطه ور شد.اما در اينجا و با توجه به مخاطبان بحث در يك نشريه عمومى، شايد مناسب ترين منظر اين باشد كه گفته شود هايدگر نيز مثل هر متفكر ديگرى خواهان پاسخگويى به مسائل و بحران هاى تاريخى و تمدنى جامعه و فرهنگ خويش بود.او نيز، به تبعيت از نيچه، بحران نيهيليسم دوران مدرن را با تمام پوست و استخوان خويش درك و لمس كرد و خواهان مواجهه با اين بحران بود.البته اين نكته اختصاص به هايدگر نداشته و ندارد و بسيارى از متفكران غربى، بخصوص آنان كه در سنت فلسفه به اصطلاح قاره اى يا اروپايى مى انديشند، خواهان مواجهه با بحران نيهيليسم دوران مدرن بوده و هستند.براى مثال، هوسرل نيز به طرح مسأله بحران در علوم اروپايى و جامعه و تمدن غربى مى پردازد و در كتاب «بحران علوم اروپايى» و «پديدارشناسى استعلايى» خواهان نشان دادن برون شدى از بحران نيهيليسم دوران جديد و عقلانيت مدرن غربى است.شايد گفتن و باور كردنش دشوار باشد، اما حتى نوپوزيتيويست ها و اعضاى حلقه وين نيز بحران را احساس مى كردند و در واقع نقد آنان از متافيزيك و دشمنى با مابعدالطبيعه و بى معنا خواندن فلسفه، بخشى از پاسخ آنان به بحرانى است كه آن را احساس مى كردند.آنان تصور مى كردند شايد با مرگ متافيزيك بحران تمدن غربى التيام يابد...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: